"Elke dag dat het genezingsproces wordt verkort, is voor mij pure winst"
De Belgische veldrijder Niels Albert is een van de grote namen in het internationale wielerpeloton. Op zijn palmares staan vele Superprestige- en wereldbekeroverwinningen en een nationale proftitel. In zijn eerste jaar als beroepsrenner behaalde hij in februari 2009 de wereldtitel in de hoogste klasse. Een prestatie die Niels Albert drie jaar later in Koksijde voor eigen publiek herhaalde. Bijna stak een ongelukkige polsbreuk hier een stokje voor.
Voor elke wielrenner zit een ongeluk in een klein hoekje. Dat geldt ook voor Niels Albert. Tijdens een trainingsrit op 15 november 2011, kwam hij in botsing met de spiegel van een voorbijrijdende auto. Daarbij was volgens de orthopedisch chirurg een barstje in het trapeziumbeentje van zijn linkerhand ontstaan. En dat kan een veldrijder natuurlijk niet gebruiken. "Ik heb al veel meegemaakt op blessuregebied, waaronder een gescheurde milt een paar jaar geleden", vertelt Niels Albert. "Dan grijp je alles aan om de draad zo snel mogelijk weer op te pakken."
Pure winst
Veldrijder Niels Albert kijkt uit naar het Wereldkampioenschap in eigen land, totdat hij een barst in zijn pols oploopt. Net als enkele andere topwielrenners gebruikt hij de Botgroeistimulator van Ossatec. Tweeënhalve maand later is hij de beste van de wereld!
Om tijdens deze periode toch verder te kunnen trainen, liet Niels Albert een speciale polsbrace in thermoplastisch materiaal aanmeten in het ziekenhuis van Vilvoorde. Op deze brace werd een Botgroeistimulator van Ossatec bevestigd. "De pulserende elektromagnetische velden stimuleren de aanmaak van nieuw botweefsel, zodat de breuk sneller kan genezen", legt Niels uit. "Van andere renners zoals Tom Boonen en Gert Steegmans weet ik dat ze dit apparaat ook ooit gebruikten. Elke dag dat het genezingsproces wordt verkort, betekent voor mij pure winst."
Solo naar de titel
Het gebruik van de Botgroeistimulator kan veel tijdwinst opleveren. Zeker voor topsporters is dat belangrijk, omdat ze dan veel eerder fit zijn voor wedstrijden. Dat bleek ook bij Niels Albert het geval. Al een maand na de breuk won hij de derde Superprestigewedstrijd van het seizoen in het Vlaamse Diegem. En op 29 januari 2012 reed Niels solo naar de wereldtitel in Koksijde. "Tijdens mijn blessureperiode speelde er maar één doel door mijn hoofd: wereldkampioen worden! Het is de grootste overwinning uit mijn carrière, iets wat ik niet snel zal evenaren. Na een maand afwezigheid is mijn seizoen hierdoor alsnog dik geslaagd."
